test, test, test

Από χθες λοιπόν είναι ένας τύπος που δεν έχω εντωπίσει που ακριβώς έχει σταθεί αλλά ακούγεται δυνατός αντίλαλος ο οποίος φωνάζει και τα βάζει γενικώς με το μπάχαλο της χώρας μας. Ίσως προσωπικές του καταστάσεις τον έχουν αναγκάσει τον άνθρωπο να αντιδράσει με αυτόν τον τρόπο. Όλοι μας λίγο πολύ είμαστε τσαντισμένοι με την υπάρχουσα κατάσταση όμως δεν το ρίξαμε στην τρελή κι ούτε πήραμε ντουντούκα να αρχίσουμε να παίζουμε με τα νεύρα των συμπολιτών μας για να καταλάβουν εμάς. Υπάρχουν άλλοι τρόποι αντίδρασης. Μαγκιά θα ήταν λοιπόν ο παραπάνω κύριος (κάποιος Λεμπέσης όπως μου είπαν στο 100) να πάει να τα πει μπροστά την Βουλή. Αλλά δεν έχει τα κότσια γιατί εκεί η αστυνομία θα τον μπουζουριάσει πριν προλάβει να βγάλει την ντουντούκα. Εκεί η αστυνομία τηρεί τον νόμο και την τάξη, ενώ για πιο πέρα ο απλός πολίτης αν θέλει να διαμαρτυρηθεί για την ηχορύπανση που εδώ και 2 μέρες προσφέρει ο εν λόγω Λεμπέσης, θα πρέπει να κάνει μήνυση, τουτέστιν: πλήρωνε παράβολα για να τα κονομήσει το κράτος αν θες την ηρεμία σου!
Έχουμε φτάσει λοιπόν την ησυχία και την ασφάλεια μας να την διαπραγματευόμαστε οικονομικά! Πληρώνουμε μια υπηρεσία που δεν μας παρέχει καν υπηρεσία. Έχουν καταντήσει οι αστυνομικοί να πληρώνονται για 8ωρα απόλυτης τεμπελιάς επειδή ο αρχηγός και το υπουργείο Δημόσιας Τάξης τα έχουν προσαρμόσει στα δικά τους μέτρα και σταθμά και χέστηκαν για τον απλό πολίτη.

Μόνο αν εφαρμοζόταν ένα αμερικάνικο αστυνομικό σύστημα θα νιώθαμε μια κάποια προστασία, αλλά στο Ελλάντα τις υπηρεσίες τις παρέχουν μόνο για τα μάτια του κόσμου κι εφόσον έχουν πάρει είδηση ότι κάποιος είναι κάπου και τους ελέγχει που μετά την αποχώρησή του ξανά επικρατεί το μπάχαλο.

Θέλω την ηρεμία μου μπορώ να την έχω; Δεν μου φτάνει που κάθε 10 λεπτά περνάνε μπροστά απ'το σπίτι μου οι ίδιοι και οι ίδιοι παλιατζήδες και καρπουζάδες λες και μέσα σε 10 λεπτά θα έχουμε αδειάσει το μισό σπίτι με παλιατσαρία ή θα μας έρθει να αγοράσουμε καρπούζι όταν το σούπερ μάρκετ είναι λίγα μέτρα πιο πέρα ή το πάρουμε αύριο απ'την λαϊκή!

Θέλω την ηρεμία μου το ξαναλέω! Ρεμπεσκέδες, τεμπελχαναδές του κερατά, που μόνο τα όργανα σας ξέρετε να παίζεται εσείς όργανα της... τάξης, μη χέσω!

Όταν έρχεται το παζάρι της Αγ. Παρασκευής στην πόλη μας, αυτό που έχουμε ως εθιμοτυπικό στο σπίτι μου είναι να πηγαίνουμε για ψητό γουρουνόπουλο και σουβλάκια και να κλείνουμε με χαλβά Φαρσάλων. Εννοείτε ότι επιβάλεται η γνωστή περατζάδα για προμήθεια βρακιών. Γιατί παζάρι χωρίς ν'αγοράσεις βρακιά δεν νοείτε! Φέτος τολμήσαμε να μην καθίσουμε σε γνωστή ψησταριά μπροστά στο παζάρι αλλά να μπούμε στις ενδώτερες ψησταριές εκεί δίπλα στο λούνα παρκ! Φαρμακείο μιλάμε! Πληρώσαμε 50 ευρώ για 16 σουβλάκια, 3 μπύρες & 2 πατάτες! Θα μου πεις: μα πως θα τα βγάλει κι αυτός που νοίκιασε τον χώρο για την ψησταριά του εκεί στο λούνα παρκ; Μώρε τα βγάζει και με το παραπάνω γιατί δεν υπάρχει περίπτωση να μείνει τραπέζι άδειο εκεί. Αλλά δεν υπάρχει και κάποιος να διαμαρτυρηθεί για το κλέψιμο φόρα-παρτίδα. Να βγεις και να πεις τι; Που αμέσως ο ιδιοκτήτης θα βρει την πρέπουσα δικαιολογία για να σε κάνει ρόμπα! Τέλος πάντων... Μισό κιλό χαλβά Φαρσάλων πάντα τον αγοράζουμε έτσι για το καλό. Φέτος η τιμή του κυμαίνεται στα 8-9 ευρώ το κιλό αναλόγως την παράγκα! Χρυσορυχείο σκέτο! Και κάθομαι και σκέφτομαι: πόσα αλήθεια βγάζουν απ'τον χαλβά που τον φτιάχνουν μέχρι να πεις κίμινο για να μην ξεμείνουν κι όταν τα υλικά που χρησιμοποιούν δεν έχουν κόστος (εκτός καρυδιού κι αμύγδαλου); Γιατί τελικά ο σωστός χαλβάς Φαρσάλων όπως έχω μάθει απ'τον Μαμαλάκη φτιάχνεται με αγνό βούτυρο κατσικίσιο! Ο δε παζαριώτικος αντί βουτύρου έχει καλαμποκέλαιο.
Αγοράστε λοιπόν 1 κιλό νισεστέ, 1 κιλό ζάχαρη, 1 κιλό αμύγδαλα, 1 μπουκαλάκι καλαμποκέλαιο και φτιάχτε τον χαλβά στο σπίτι και πείτε μου πόσα ταψιά χαλβά βγάλατε. Γιατί αν το αμύγδαλο έχει 8 ευρώ το κιλό, δεν θα χρειαστεί να ρίξετε όλο το κιλό για ένα ταψί χαλβά!

Υλικά για χαλβά Φαρσάλων

1 κούπα καλαμποκέλαιο
2 κούπες ζάχαρη
3 κούπες νισεστέ
4 κούπες νερό
1 χούφτα αμύγδαλα

Καβουρδίζεται τ'αμύγδαλα και τα αφήνεται στην άκρη. Ανακατεύετε το νερό με το νισεστέ κι αφήνεται στην άκρη. Σε μια κατσαρόλα ρίχνεται το καλαμποκέλαιο και την ζάχαρη κι αφήνεται να αρχίσει το καραμέλωμα ανακατεύοντας συνέχεια με ξύλινη κουτάλα σε μέτρια φωτιά. Στην συνέχεια ρίχνετε τον χυλό του νισεστέ λίγο-λίγο και ανακατεύετε συνέχεια ώστε να γίνει ένα λείο μείγμα. Προσθέτετε και τα αμύδγαλα συνεχίζοντας το ανακάτεμα. Ο χαλβάς ήδη έχει πάρει το γνωστό μελί του χρώμα. Τον ρίχνεται σε ταψάκι κι αφήνεται να κρυώσει πριν σερβίρεται. Η κρούστα που βλέπουμε στους χαλβάδες που πουλάνε στα παζάρια συνήθως επιτυχάνεται στο ανακάτεμα στο χάλκινο καζάνι που φτιάχνεται ο σωστός χαλβάς, στον παζαριώτικο υποψιάζομαι ότι επιτυχάνεται με την δυνατή φλόγα καμινέτου! Ας μην μπούμε σε τέτοια κόλπα που ξέρουν μόνο οι γνώστες του χαλβά κι ας απολάυσουμε την δική μας... υπερπαραγωγή και που όχι μόνο 8-9 ευρώ σας κόστισε αλλά και που με το πόσο αυτό θα έχετε να φτιάχνετε πολλούς χαλβάδες ακόμη μέχρι το επόμενο παζάρι!

Χθες το μεσημέρι ο Κώστας έφερε στο σπίτι μας ένα μικρό γεράκι. Το οποίο τώρα βρίσκεται σε ανάπτυξη και ντύνεται με τα φτερά του κανονικά. Το γεράκι το βρήκε στην περιοχή του τσιμεντάδικου όπου κι εργάζεται αυτόν τον καιρό ο Κώστας, πίσω από ένα κάδο απορρημάτων, το οποίο αν δεν το έβλεπε, μέσα στην βδομάδα θα είχαν απομείνει μόνο τα πούπουλα του. Το αγριοπούλι προφανώς ίσως άρχιζε τις πρώτες του πτήσεις ή σπρώχθηκε απ'την φωλιά του κι ανύμπορο να ορίσει τις φτερούγες του και να πετάξει είχε ως αποτέλεσμα τον τραυματισμό στο ένα του φτερό.
Ο Κώστας λοιπόν το μάζεψε, το έβαλε σε ένα χαρτόκουτο και το έφερε στο σπίτι. Κατ'αρχήν όταν βλέπεις από κοντά ένα τέτοιο πουλί, θαυμάζεις το μεγαλείο της φύσης. Ναι με ήταν φοβισμένο όταν πια του δώσαμε λίγη τροφή και νερό, δυνάμωσε κάπως και στεκόταν καμαρωτό παρά τον πόνο στην φτερούγα. Δεν το ενοχλήσαμε περισσότερο παρά μόνο την στιγμή που θέλαμε να το φωτογραφίσουμε πριν το παραδώσουμε σε γνωστή κτηνίατρο η οποία και θα το στείλει στην Αίγινα στο Κέντρο Περίθαλψης Άγριων Ζώων.

Πρέπει να ομολογήσω ότι απ'το μεσημέρι που επέστρεψε απ'την δουλειά του ο Κώστας με το γεράκι, αρχίσαμε αγωνιωδώς να βρούμε αν υπάρχει κάποιο κέντρο περίθαλψης ζώων που να αναλαμβάνει και τα άγρια πουλιά ή έστω να αναλαμβάνει την μεταφορά του σε κάποιο ανάλογο κέντρο για άγρια ζώα. Οι περισσότεροι μας έλεγαν ότι δεν αναλάμβαναν τέτοια περιστατικά. Μέχρι και στο 100 πήρα κι εκεί μου έδωσαν τα τηλέφωνα του φιλοζωϊκού συλλόγου και του καταφυγίου ζώων, αλλά δυστυχώς κανένας δεν σήκωνε τα τηλέφωνα τις απογευματινές ώρες τελικά. Κάποιοι άλλοι μας πρότειναν να αναλάβουμε εμείς την μεταφορά του με δικά μας έξοδα. Αν υπήρχε η οικονομική δυνατότητα μιας τέτοιας μεταφοράς θα το κάναμε. Αλλά απ'την στιγμή που δεν έχουμε καμιά ιδέα για το πως να φροντίσεις να στείλεις ένα τέτοιο άγριο πουλί σε μια άλλη περιοχή της χώρας θέλαμε να το αναλάμβανε κάποιος γνώστης τέτοιων περιπτώσεων και χωρίς κόστος. Εμείς απλά δεν θέλαμε το γεράκι να έχει άσχημη κατάληξη.
Τελικά από την Χαλκίδα καταλήξαμε στην Ν.Λάμψακο και στην κλινική ζώων της κ. Ειρήνης Ταπούτη, της οποίας οι συνεργάτες της κλινικής της δέχθηκαν τον μικρό μας φιλοξενούμενο και που θα τον στείλει στην Αίγινα για περίθαλψη. Θεωρώ υποχρέωσή μου να την ευχαριστήσω και δημόσια για την προσφορά της και το ότι μας έβγαλε απ'την αγωνιώδη προσπάθεια εξεύρεσης καλύτερης λύσης.